آموزش بسکام : دستورات پایه و ابتدایی

 

 

فرم کلی یک برنامه در نرم افزار برنامه نویسی BASCOM-AVR:

1- میکروکنترلر مورد استفاده خود را انتخاب و معرفی کنید.

2- فرکانس کار میکروکنترلر را تعیین کنید.

3- امکانات میکروکنترلری را که می خواهید در برنامه از آن ها استفاده کنید را پیکربندی کنید.

4- متغیرهای مورد نیاز خود را نام گذاری و تعریف کنید.

5- برنامه اصلی خود را پیاده کنید.

 

معرفی میکروکنترلر

$REGFILE = “Micro”

به جای micro نام میکروکنترلر مورد نظر را باید با فرمت مشخص بنویسیم. در زیر چند میکروکنترلر معروف را تعریف کردیم:

$REGFILE = “ATtiny2313.dat”                                                                         آی سی attiny2313

$REGFILE = “M8DEF.dat”                                                                                 آی سی atmega8

$REGFILE = “M8535.dat”                                                                                  آی سی atmega8535

$REGFILE = “M16DEF.dat”                                                                                آی سی atmega16

$REGFILE = “M32DEF.dat”                                                                                 آی سی atmega32

 معرفی فرکانس کار میکرو

$CRYSTAL = Var

Var مقدار فرکانس کاری میکروکنترلر است که برحسب هرتز می باشد. 

معرفی متغیر 

DIM var AS [XRAM/SRAM/ERAM] type [AT location] [OVERLAY]

به جای var می توان یک اسم دلخواه برای متغیر انتخاب کرد. type هم نوع متغیر را مشخص می کند که هر نوع متغیر دارای مقادیر محدودی مطابق جدول زیر است:

اگر متغیر ما بخواهد فقط دارای مقادیر 0 یا 1 باشد از نوع bit تعریف می کنیم. اگر متغیر ما مقادیر منفی هم دارد می تواند از نوع integer یا long تعریف شود. اگر متغیر ما عدد اعشاری باشد باید از نوع single تعریف شود. اگر متغیر ما از نوع کاراکتر باشد باید از نوع *string تعریف شود، جلوی * باید حداکثر طول رشته کاراکتر مشخص شود.

XRAM : استفاده از فضای حافظه جانبی برای متغیر

SRAM : استفاده از فضای حافظه SRAM برای متغیر

ERAM : استفاده از حافظه EEPROM برای متغیر

LOCATION : با این گزینه در صورت نبود فضا در آدرس مورد نظر, می توان متغیر را به صورت هوشمند در اولین فضای خالی حافظه جای داد. (اختیاری)

OVERLAY : فضایی برای متغیر در نظر نمی گیرد و فقط در زمان استفاده در آن داده می ماند. (اختیاری)

تعریف آرایه

DIM A(5) AS BYTE

ما با این دستور دارای ۵ متغیر با نام A هستیم و نام هر متغیر به صورت A(1) تا A(5) است و همگی از نوع byte هستند.

چند مثال از تعریف متغیرها:

DIM ALI AS BIT                                                          متغیر ali از نوع بیت (0 و 1)

DIM D(10) AS BIT                                                          آرایه D(10) از نوع بیت

DIM A AS BYTE , B AS INTEGER , C AS BYTEتعریف سه متغیر پشت سرهم که از علامت , استفاده می کنیم.

DIM S6 AS BYTE                                                      متغیر s6 از نوع بایت (0 تا 255)

DIM FARHAD AS STRING *20                          متغیر FARHAD از نوع کاراکتر با طول رشته 20                                       

DIM NN AS ERAM LONG                                    متغیر NN از نوع لانگ که از حافظه EEPROM استفاده شده

تعریف ثابت

برای تعریف یک ثابت از دستور CONST استفاده می شود.

CONST symbol = numconst

CONST symbol = stringconst

CONST symbol = expression

numconst : یک مقدار عددی که در داخل متغیر قرار می گیرد.

stringconst : یک رشته (متن) که  می خواهید در درون متغیر قرار گیرد.

expression : یک عملیات بر روی یک عدد یا رشته و حاصل آن در درون متغیر قرار می گیرد.

مثال:

CONST A1 = 124
CONST A2 = “FARHAD”
CONST A3 = COS (30)     ‘کسینوس ۳۰ درجه گرفته شده و حاصل در متغیر قرار می گیرد

تغییر نام متغیر و پورت ها

newvar ALIAS oldvar

newvar : نام دلخواه

oldvar : متغیر یا نام پورت و یا پایه مورد نظر که می خواهیم نام آن را تغییر دهیم

مثال:

MOTOR1 ALIAS PORTD.0
MOTOR2 ALIAS PORTD.1

به جای پورت D.0 از کلمه MOTOR1 و به جای D.1 از کلمه MOTOR2 می توانیم استفاده کنیم.

دستور پایان برنامه

End